indjija.rs

Maradik

Maradik je smešten 10 km zapadno od Inđije. U selu koje na specifičan način posetiocima pruža priliku da upoznaju tradiciju ovog dela Srema, živi tek nešto više od 2000 stanovnika.

Maradik je od Beograda udaljen 53 km, a od Novog Sada 30 km. To je tipično seosko naselje panonskog tipa, sagrađeno na lesnoj zaravni.

Ovo naselje je prvi put je zabeleženo 1498. godine u kruševačkom pomeniku. Starost naselja potvrđuju brojna arheološka nalazišta iz mlađeg kamenog, bakarnog i bronzanog doba. Prilikom arheoloških iskopavanja 1985. godine otkriveni su ostaci rimskog sela iz I i III veka. Kroz čitavu istoriju se javljaju migracije stanovništva prouzrokovane najčešće izbijanjem ratova. Veliki broj žitelja iz Srbije se doseljava 1788. godine. Nova doseljavanja su zabeležena od 1880 do 1890. godine. Ovo naseljavanje je nastalo usred inteziviranja poljoprivrede i kolonizacije Nemaca i Mađara. Grof Marko Pejačević je naselio veliki broj Mađara kao dobrih zemljoradnika.

Danas je ovo malo sremsko selo multietnička sredina čije su dve najveće etničke grupe Srbi i Mađari, a za njima slede Hrvati i Slovaci. Većina stanovnika (čak 80%) se bavi poljoprivredom, uglavnom voćarstvom i vinogradarstvom.

Poseban kuriozitet ovog malog naselja je taj što se u njemu nalaze tri crkve: pravoslavni hram posvećen Svetom Savi, reformatorska (kalvinska) i rimokatolička crkva posvećena Svetoj Ani. Crkva sv. Save predstavlja jednu od najznačajnijih građevina sela. Na njenom mestu u prvoj polovini XVIII veka postojala je drvena crkva pokrivena trskom. Današnja crkva podignuta je u baroknom stilu 1776. godine.

Prema nekim informacijama, ikonostas crkve je oslikao Teodor Ilić Češljar, jedan od najpoznatijih slikara srpskog baroka. Međutim, Zavod za zaštitu spomenika kulture Srbije u svom izdanju „Spomeničko nasleđe Srbije“ iz 1998. piše da je ikone izradio Jakov Orfelin, poznati karlovački slikar, koji je posao okončao 1776, sudeći prema zapisu na ikoni Vaskrsenja. Zapadnoevropska barokna shvatanja do tada su bila prisutna jedino u srpskoj grafici, a Jakov Orfelin je prvi slikar koji je u domaću sredinu preneo saznanja stečena na Bečkoj akademiji. Na arhijerejskom prestolu nalazi se ikona Hrista, a nekoliko pokretnih ikona i slika pripisuju se Teodoru Kračunu, drugom značajnom predstavniku srpskog baroka bečke provenijencije.

Kako je naselje smešteno na obroncima Fruške gore, u njegovoj neposrednoj blizini nalazi se nekoliko fruškogorskih manastira (Krušedol, Velika Remeta, Grgeteg...) pa turisti posetu Maradiku mogu upotpuniti obilaskom ovog dela „srpske Svete gore“.

„Maradička jesen“ je manifestacija koja se održava svakog septembra. Na njoj se posetiocima predstavljaju muzika, tradicija, običaji i proizvodi domaće radinosti lokalnog stanovništva (med, vino, kolači, mlečne prerađevine).

Od drugih turističkih ponuda koje Maradik nudi svojim posetiocima, svakako je zanimljiva i etno kuća, autentična vojvođanska građevina stara oko 150 godina. Etno kuća je adaptirana za turističku posetu kako bi se turistima, ali i lokalnom stanovništvu, pružila prilika da saznaju nešto više o tradiciji, kulturi, običajima i načinu života stanovništva ovog prostora. Kuća je građena od naboja i ima sve prostorije koje su bile potrebne jednom domaćinstvu (sobe, kuhinju, podrum sa lagumom, kačaru, špajz, štale i druge pomoćne objekte). U svim prostorijama i okućnici nalaze se autentični eksponati stari između 50 i 200 godina.

U prednjem delu dvorišta mogu se videti stara seoska kola, saonice, plug, špartač, drljača, valjak i sl. U zadnjem delu dvorišta zasađene su voćke koje su najrasprostranjenije na padinama Fruške gore. U okviru etno kuće postoje suvenirnica i mini eko-pijaca gde se mogu kupiti proizvodi koje pripremaju meštani (domaći med, vina i rakije, sezonsko voće, domaći sokovi, pekmezi, džemovi…). U dvorištu kuće nalazi se i restoran u okviru kojeg  posetioci mogu da probaju autentična sremačka jela i poslastice (sremački kolači, krofne, štrudle, kiflice), zatim sremački fruštuk gde se služe domaći proizvodi iz sela i domaća jela poput gulaša i paprikaša koji se spremaju na tradicionalan način.

Etno kuća, MaradikEtno kuća, MaradikEtno kuća, MaradikEtno kuća, MaradikEtno kuća, MaradikEtno kuća, MaradikEtno kuća, MaradikEtno kuća, Maradik