Krčedin
Krčedin je jedno od većih naselja u opštini Inđija, ne samo po broju stanovnika, već i po svom prostranstvu. Površina krčedinskog atara je 57,43 km², što iznosi blizu 15% teritorije inđijske opštine.
Najveći deo atara leži na fruškogorskoj lesnoj zaravni. Lesna zaravan je prekrivena černozemom ili crnicom, najkvalitetnijom vrstom zemljišta, na kome uspeva veliki broj poljoprivrednih kultura.
Krčedin je postojao još u XVII veku, a u XVIII veku (1702. godine) je prvi put zabeleženo da naselje ima 41 domaćinstvo. Stanovništvo su uglavnom činili Srbi, poreklom iz Srbije, Bosne i Like. Deo stanovništva je doseljen u prvoj i drugoj seobi pod Čarnojevićem i Šakabendom, i to iz južne Srbije i sa Kosova. Danas ovde živi oko 3000 ljudi i jedno od najnaseljenijih inđijskih naselja.
Krčedin je prastaro selo, o čemu svedoče brojna arheološka nalazišta. Prvi tragovi naselja su iz perioda neolita, a u keltsko doba postojalo je utvrđeno naselje u okolini. Znatno kasnije, u vreme pod vlašću Habzburške monarhije pa do kraja Prvog svetskog rata, Krčedin je bio na Vojnoj granici, a svi stanovnici su bili vojnici graničari. U to doba Austrougarska je planski ušorila mesto zbog Vojne granice.
O nazivu mesta postoji više teorija. Najčešće se može čuti da su ovde nekada bile šume, pa su ih stanovnici krčili. Turci su ga zvali „crveni Krčedin“ zbog ovdašnjeg majdana koji su eksploatisali. Od tog kamena je, kažu meštani, građena i zemunska tvrđava. U vreme Vojne granice selo se nazivalo Šanac, jer je bilo ušančeno. U tursko doba imalo je 27 domaćinstava, a to je bilo veliko mesto i moglo se porediti sa Zemunom. Imalo je bolji status nego Zemun i Vukovar, zapravo povlašćen, u funkciji čuvanja puta od Carigrada, preko Beograda do Budima.
Polovinom XIX veka Krčedin su počeli da naseljavaju Nemci. Kasnije su oni činili polovinu stanovništva. Nemci su uveli inovacije u poljoprivrednoj proizvodnji, kao sejanje na brazde, prve parne mašine, ciglane, pa je i selo oživelo. Krčedinci žale za njima, a otišli su prisilno 1945. Tada su kolonizacijom naseljeni žitelji pretežno iz BiH.
Krčedin je danas veoma interesantno naselje izuzetno privlačno za turiste. Leva obala Dunava naspram Krčedina, sa šumskim kompleksom kanadske topole, prostranom krčedinskom adom, brojnim rukavcima i barama, pravi je raj za ljubitelje prirode, ekologije, lova, ribolova i foto-safarija. Krčedinska ada sa deset kilometara dugom obalom i površinom od nepunih 9 km² spada u grupu najvećih dunavskih ada od ušća Dunava do ušća Tise u Dunav. Poznata jei kao prava oaza životinjskog sveta – stanište je konja, goveda, magaraca, svinja, brojnih vrsta ptica i dr.
Od obale je razdvaja Gardinovački rukavac, koji lokalci nazivaju Dunavac, a koji opet vodi do čitave mreže drugih rukavaca i bara. Mnogi ističu da je Dunav na tom potezu najlepši i da pruža neslućene mogućnosti za razvoj turizma.
Severno od samog naselja, na desnoj obali Dunava formirano je vikend naselje kojeg čini oko 2000 vikendica. Neposredno uz obalu niže se nekoliko peščanih ada na kojima su prelepe plaže sa odličnim uslovima za kupališno-rekreativne aktivnosti.
Posebnu atrakciju ovog naselja predstavlja novootvoreni Zekin salaš smešten u samom centru sela. Uređen u stilu autentičnog sremačkog seoskog domaćinstva, salaš raspolaže etno restoranom sa velikom letnjom baštom kao i brojnim dodatnim sadržajima.
Tradicionalna manifestacija „Međunarodna likovna i pesnička kolonija“ održava se svakog jula u prijatnoj otvorenoj koncertnoj dvorani, obrasloj bršljenom i vinovom lozom, u Domu porodice Jakšić. Paralelno sa tim, u selu se održava Sabor stvaralaštva žena Srbije i starih zanata. Tokom četiri dana trajanja, manifestacija okuplja glumce, pesnike, pevače, slikare iz celog sveta.